Önce bir temas duyarsınız, hiç fark ettirmeyen, kuşkulu, anlık bir temas. Bunu giderek yayılan bir sıcaklık izler. Sonra acı. Gitgide artan bir acı… İnsanın en çok canını yakanlar, hiç beklemedikleridir. Kâğıt kesikleri gibi. (Sırrı Süreyya Önder)
İnsanın en çok canını yakanlar, hiç beklemedikleri midir? Öyledir herhalde. Ama canının en çok kağıt kesiğinden yanacağını kestirir gibi geliyor bana kişioğlu. Ne de olsa elinden düşürmediği o kağıt değil midir?
İnsanın en çok canını yakanlar, hiç beklemedikleri midir? Öyledir herhalde. Ama canının en çok kağıt kesiğinden yanacağını kestirir gibi geliyor bana kişioğlu. Ne de olsa elinden düşürmediği o kağıt değil midir?
YanıtlaSilama sahiden de elime kesen kağıt parçalarından hiç beklemem ben o acıyı:)
YanıtlaSilher seferinde "hay aksi" der, dert yanarım. ahh benim narin derim:)
Ah sizin narin deriniz değil de ah sizin unutkanlığınız mı demeli yoksa?
YanıtlaSila h h benim narin unutkanlığım...
YanıtlaSil:)