Aklımı çeliyor beyaz, buz tutuyorum
acı göğeriyor, sonsuz kederli
Boşalıyor zaman, renkler cümbüşü
Bir dizgi yerle bir, bir senaryo yarım
Kimse bilmiyor hangi çağdanım
Bakıyorum kalbi atıyor, kalbi tek tük
Gürültülü,
Hızla kaçıyor tren, durduramıyorum.
Kimse bilmiyor, bağdaş kurmuş o kepaze
O kendini bilmez şehir kalabalığı
O hırçın bağdaş kurmuş, garda bekliyor
Belki zamanı, evet tam zamanı, evet
Homurdanıyor
Ben kurguluyorum, o oynuyor
Çoğu vaktimi garlara adamışım,
O çınar ve bir de bu kepaze biliyor
Oysa yırtık, oysa üzeri delikdeşik
Oysa salkımsaçak, çokça yontulmuş
Küçücük bir kalıntı arıyorum
Aklımı çeliyor beyaz, karanlığı bekliyorum
Her şey fosilleşmiş,
Tüm geçmiş,
O yutkunamadığım
Ve ortalıkta göremiyorum
Kepaze gitmiş.
Rabia Görmüş
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
GELEN MESAJ
Uzunca zamandır işlediği nakışı sehpanın üzerine bıraktı ve telefonuna gelen mesaja baktı. Yüzü ekşi bir tat almışçasına büzüştü ve kendin...
-
İçimdeki acıyı tanıyorum. Uzun yıllardır içime çöreklenmiş olan o büyük acıyı. Kirpiklerimin enstrümanımın telleri gibi titreştiği o büyü...
-
Gezi programlarının en sevdiğim kısmı eve dönmek. İkincisi ise benden kalan izlenimleri yazıya dökmek. Herhangi bir kültür gezisinde, bana...
-
'Werther'in acısında donma hali' Kara somun, adamın kalbinde bir...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder