KARA SOMUN & RABİA GÖRMÜŞ

 

                                                  'Werther'in acısında donma hali'

Kara somun, adamın kalbinde bir düştü bir kadın kara somundan adamın kalbine düştü kadın bir somunun karasında bir düştü. Kara bir somun, iştahlı ve yalnız Zaman, parçalanan adımlarda ritim Köşe bucak kaçılan çarpıntı Bir dansın sınır tanımaz hafifliği ve sınırı ihlal eden buğu bir yürüyüşün yeniden başlaması doğası gereği,  nefesin alınışı. Walhiem'in dönüşümünde durdu, insana dönmesinde ve sonra toprağa Ve sonra sokaklarında biriken o hırsa soyundu Ve sonra o mayısçiçeğinin tükenmezliğine Madem vardı ve madem soyunmuştu, soylu bir adam oluşunu da soyundu Soyunmak tahammülfersa ellerine hazırlanıyordu çünkü lotte'nin kara somun ellerine ah lotte’nin dansa duran ellerine! dağıttığı bir dilim aş Çocuklara uzatıp uzatıp Çocuklara uzatıp uzatıp Çocukların uzayan ellerinden dudaklarına. Aş, bir kez daha aş! Dans bir kez daha dans! Somun bir kez daha somun! Kara bir kez daha kara! Lotte, kıpkırmızı kan oluklarda… kara somun, iştahlı ve yaşlı Soyundu adam, durdu şehrin kapısında “Bekle” dedi kadın, “orada bekle beni”,  akşam alacasında yiter gibi durdu ellerinde lotte'nin! Durdu adam, “dağılma” dedi kendine, Durdu, dağılmadan Durdu, Durdu, saçlarını okşayan ellere teslim olmuş gibi, Dondu, mayısçiçeğinin donması gibi Dondu, akordu bozuk piyanoda dans gibi. O nazenin, o bitmek tükenmek bilmeyen ses okşadı, soyunuk ve donuk okşadı, yumuşak ve sıcak bir ekmeğin buğusunun içine kaçması gibi bir sesin boğazına takılması bir kokunun dudaklarından geçmesi gibi imkansız ve sonsuz hazza durdu yeniden dondu, durdu, dondu, dondu, durdu ve sarıldı Sonsuz bir iç geçirme gibi Lotte'nin yeryüzüne buğu gibi dağılan varlığına Soyundukça vurulduğu, vuruldukça akan -Akar çünkü, yokuş bir yer buldu mu kan! – Lotte’nin canlı kanlı dudaklarında dondu nefes, Düşçü bir adam Düş gibi durdu mermerden oyuklarda. Durdu, ah çekmeden, “dağılma” dedi kendine Merhamet dağıtan, hayır hayır! tutkusu birikmiş güneşin yeryüzünü yakması gibi  ellerine sıcağın değmesi gibi, mermer kayadan berrak suyun geçtiği yerlere kanın geçtiği yerlere hırsın geçtiği bir hırsla akmadan durdu kana kana, var gücüyle durdu Ellerinden dağılan merhametle, buğusuyla Bakıp bakıp iç geçirdiği ağlamadan, soyunuk ve yaşları küçük çocuklardan utanmadan ve korkmadan durdu! Siyah gözlerde gönendi. Walhiem’de aş durdu, kan dondu, buğu dağıldı toprak geri vermedi aldığını adam dondu.   Kara somun, adamın kalbinde bir düştü bir kadın kara somundan adamın kalbine düştü kadın bir somunun karasında bir düştü.  11.02.2021