*bir başıma yürüyüşe çıkmayı seviyorum sabahları. Tatillerde vazgeçilmez bir süreç benim için bu. Sabah erken kalkıp günü karşılamayı ve denizse deniz dağ ise dağ izlemeyi seviyorum. Deşarj oluyor ruhum. Hani, dolması gerekiyor bir şekilde ve benim kanımda böyle renkleniyor... Bu kendiliğinden olan şey vazgeçmeden uğraştığım bir süreci de kapsıyor. Sakinlikle ve sessizce suya bıraktığım ya da toprağa ektiğim her tohum geliyor çıkıyor yeryüzüne... İnanmanın derin hissiyatı ile çabasız ve arkadaşça yaklaşıyorum hayatıma, ömrüme ve biricikligime... Başka türlüsü çok daha zordu biliyorum. Onu da yaşadım...
Çok insan var hayatımda gelip geçen, bazen akıp giden, bazen kalıp türkülerime eşlik eden... Bir çoğu kadınlar... Yerini doldurmaz hiç biri hiçbirinin... Ve her kadın ayrı güzellikte renk katar hayatıma. Şükrüm çok...
Her ne oluyorsa gerekli ve geçerli yazısıyla başladım bu sabah sayfalarima... İçimde sonsuz bir deniz, dışımda sonsuz bir deniz... Birleşince akması kaçınılmaz olan bir nehir... Aktı aktı aktı, yazdım yazdım yazdım... Sonra elimdeki kurşun kalemle isimleri yazmaya başladım. Kaygilarda benimle geldi, düşüncelerinde boğulma kaygısı ile unutursam da kırarsam dusunceleri eşliğinde... Yazarken çoğaldı, cogalirken yanıma kırmızı bikinili ve kırmızı ojeli bir kadın yanaştı... Merakla izliyorlar beni... Oysa ben sadece içimden akanı takip ettim, iç sesimin beni hiç yanıltmadığını bilerek... Ufacık anlattım, rahmi, bilgeliği, ışık topunu, atalarımızın rahimlerini... Napiyorsun dedi yargılayan iç sesim, susmadim, çünkü yeterince susmuş, yeterince korkmuş, yeterince utanmıştım bunca yıl. Her ne oluyorsa olacaktı ve oldu... Taşlar isimler çoğaldı, kalemle önce bana taşlar geldi ben yazıyordum, sonra kalemi istediler onlarda hatırladıkça yazdılar... O kadar kadın var ki hayatımızda... Birbirimize değiyor hislerimiz, bilgeliklerimiz, ümitlerimiz, kabullerimiz... Lalobanin kemik toplayiciligi gibi hissettim bu sabah masalimi. Bu sabah ben bir masalı yaşadım... İnanmanın eşliğinde merkezlenip, kutladım masalimi... Ve sonra yazdığım isimleri tek tek fırlatıp denize attım. Çıkan ses içsel çocuğumu da uyandırdı.. birlikte neselendik. Yoğrulduk. #yazilarim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder