*manawee'yi konuştuk dün akşam. Kadının ikili doğasını ve onu tanımaya meyletmiş, sezgilerinden vazgeçmemiş ve pes etmemiş olan manawee'yi...
İkiliği bilmek isteyen, kadının gizemli doğasını keşfetmek isteyen, yoldaki tuzaklardan kendi nefis terbiyesine sahip çıkan bir eril kişiliği konuştuk.
Kadında olan ikiliğin ne kadar kıymetli ve elverişli topraklar gibi, mayalanmış ve kabaran hamurlar gibi mis kokulu olduğunu konuşmadik ama hissettik. Bereketin, bekleyişin ta içimizde olmasını hissettik. Sezgilerin misafir değil ev sahibesi olduğunu hissettik. Korunaklı bir yanımızın olmasından özgürlüğü arzulayan bir yanımızın olmasına süzülen ışığı ve kendi yolculuklarınızdaki hareketi ve bereketi farkettik.
Hem neden olmasın ki, tüm kahramanlar bizsek ve bizden ve bize bir yol varsa bizden içeri, girip o kendi benliğimizin derinlerinde yüzebilmek... Cesur ve kararlılıkla, şaşkınlık ve bilgelikle ve heyecanla... Manaweeden gelenleri ve ona gidenleri alarak ve vererek, dengemizi özümsedik...
Demek geldi içimden...
Tabi ki önce ben diliyle, benden bana yorumlarımla anlatmak istedim Manawee'yi...
Usul usul bir cümle bıraktı içimde Manawee: " gel derinlerinde gezelim varlığımızın" ve sordum kendime yeniden:
"Derin benliğinin arzuladığı şey nedir?"
Tekrar ettim: "gel ruhsal engelleri ve dışsal durumları aşıp gezelim varlığımızda"
Ve der ki Jung: " dışarıda olan aynı zamanda içeridedir"
Not aldım kendime kendim için, kendimden...
Ah Manawe!
#kurtlarlakoşankadınlar
#manawee
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder