"yağmaktan bıkmış bir yağmur gibi dindim" baki ayhan t.
artık zamanı gelmişti, durup durup ağlamakları terkettim. çünkü insanın hayatındaki en önemli şeyin aslında kendisi ve dolayısıyla ahireti olduğunu bildiğimden olsa gerek ki, uzun yolculuklara çıkıyorum kendimce. bırakmıyorum kendimi tek başına örneğin.
sabahın erken saatlerinde kalkmayı seviyorum, mutlu değilim belki, çok sevinçli değilim evet ama kötümserde olmayacağım artık. allahın izniyle. dindim.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
-
İçimdeki acıyı tanıyorum. Uzun yıllardır içime çöreklenmiş olan o büyük acıyı. Kirpiklerimin enstrümanımın telleri gibi titreştiği o büyü...
-
Gezi programlarının en sevdiğim kısmı eve dönmek. İkincisi ise benden kalan izlenimleri yazıya dökmek. Herhangi bir kültür gezisinde, bana... -
'Werther'in acısında donma hali' Kara somun, adamın kalbinde bir...
O kadar emin olmayın derim ben. Dinmek güzel şey, insan arzuluyor bunu lakin ben yaradılışımızın buna uygun olduğundan şüpheliyim. Dinmek belki biraz görmezden gelmek demek. Gören ruhun (her şeyi tüm açıklığıyla görmedikçe -ki bu ne kadar mümkün takdirini size bırakıyorum) çalkantısız olması... Zor sanki.
YanıtlaSilkimbilir belki...
YanıtlaSillakin arasırra kaldırıp yarayı acıtsam da, herşeyi kendi kontrolümde tutmanın (insanı olarak üzerime düşen görevlerimin ya da) sınırındaki satırlarımdı.
mesela sevmekten vazgeçmek isayı. hayır adı dahi anmamak.. iç sızlamasının terketmesi. nefrete dönüşmüş hal travması.
ve dahi birçok şey birden.