•Avaz avaz uçan çocuk.
Sessizlik içinde kendine bir yer bulmuş bir çocuk. En çok orayı sevmiş ve en az orada kalabilmiş. Yığınlarca öfkenin etrafını sardığı ve nedenini bile bilemediği şeylerle mücadele etmiş bir çocuk. Otuz küsür yıl biriktirmiş ve kendine bir yüz aramış. Bir yüz, gözü gözüne değecek bir yüz. Öfkeleniyormuş. Bir dağ gibiymiş öfkesi. Yıllar yıllar yıllar geçmiş ve sonra bakmış ki aslında aradığı yüz annesininkiymiş. Annesinin sıcak bir tebessümüymüş. Çünkü çocuklar ancak annelerinin yüzlerindeki ifadelerle huzur bulurlar. Kıymetli olan o bakışın yokluğunda şefkate tutunabilmek. Öfkeden arınmış bir çocuğun yapabileceği ilk şey göğe uçma eylemidir. Anlatmaya gerek yok fotoğrafta görünüyor 🙊🙂 Benim söylemek için çırpındığım gecelerde, neden çırpındığımı bilenlere selam olsun✋🏻🍀🐣
20 Eylül 2018 Perşembe
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
GELEN MESAJ
Uzunca zamandır işlediği nakışı sehpanın üzerine bıraktı ve telefonuna gelen mesaja baktı. Yüzü ekşi bir tat almışçasına büzüştü ve kendin...
-
İçimdeki acıyı tanıyorum. Uzun yıllardır içime çöreklenmiş olan o büyük acıyı. Kirpiklerimin enstrümanımın telleri gibi titreştiği o büyü...
-
Gezi programlarının en sevdiğim kısmı eve dönmek. İkincisi ise benden kalan izlenimleri yazıya dökmek. Herhangi bir kültür gezisinde, bana...
-
'Werther'in acısında donma hali' Kara somun, adamın kalbinde bir...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder