büyük büyük şehirler gezen adamların peşine taktılan hayallerimizin tüm kırıklığına rağmen, boş gezenin boş kalfası olmaktansa, o sıralarda oturup bu sıralarda kalbimize hançer saplanıyormuş hissini bırakaraktan, gülümsemelerden geçmekte varmıştır. öyle ki kanı çekiliyormuşcasına bembeyaz olmuş bir kadının sızlayan kalbinden sorumlu olan o şehirler midir? yoksa hapis ediyormuşcasına elleri demirlerde bekleyen zirve yorguncuları mıdır? yoksa daha bilmem kaç bahar geçecektir. beklemeklerde olan ruhumuzun tek arzusu:
"hakkıdır hakka tapan ruhumuzundur istiklâl"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder