insanın ömrü bir yaşamadıklarıyla, bir de yaşadıklarıyla geçip gidiyorken; ellerimizdeki bir demet karanfilin dua niyetiyle başka ele uzanması düşüncesi hasıl olduğundan beridir beynimde, mihriban türküsünü dinliyorum. gözlerim doludoludoluveriyor. anlatmam namümkün.
ifadesiz, kıfayetsiz, yok hatta kıyafetsiz cümlelerim var. ucuna basmaktan korktuğum topuklu giyerekten yanımdakinin hizasına gelebilmeyi çokça arzu ettiğim günlerimin olacağını düşünmek düşüncesi hasıl olduğundan beridir sarı saçlarını, anlatmam namümkün.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
-
İçimdeki acıyı tanıyorum. Uzun yıllardır içime çöreklenmiş olan o büyük acıyı. Kirpiklerimin enstrümanımın telleri gibi titreştiği o büyü...
-
Gezi programlarının en sevdiğim kısmı eve dönmek. İkincisi ise benden kalan izlenimleri yazıya dökmek. Herhangi bir kültür gezisinde, bana... -
'Werther'in acısında donma hali' Kara somun, adamın kalbinde bir...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder