boşluğun kıtalar dolaşıyor,
durağın ben olayım.
.
Bilmediğinin yabancısıdır insan
bu mevsimi sensiz yaşamayı bilmem
Bu mevsimi sensiz sevmem
Tanımadığım ten,
gücenik dansım,
ipeksi saçlarımın kanıtlanmayışı
kahve fincanımın hilali,
dört yol, biri uzun diğerleri belirsiz
kaplumbağ, tavuskuşu, gelinlikte ben
sana sakallarının ömrüme değdiğinden
hayır sana aşktan söz edemem
inanmadığının anlatıcısı değildir insan.
Sana beni çizebilirim ama sana
beni kanıtlayamam.
Bilinmez bir mevsimin duyulması gibi,
doğum haritalarımızın karşılaşması gibi
haritada yerimizin birkaç parmak kalınlığında uzaklığı gibi
önümüzde dünya ve ardımızda pencere
sana rüyalarımın kapısında ellerini gördüğümü
diyemem
gözlerimden anlamanı isteyemem
suskunluğumdan öğrenmeni bekleyemem
sana su içer gibi ve suya kanar gibi
vahşi, şehvetli, tutkulu, arzulu ve doğurganlığından ömrümün
kilitli kutularından
kelebeklerin kalbimdeki hafifliğinden
bahsedemem. Ama çizebilirim.
Seni sanatıma ve ruhuma katabilirim.
sen sadece bir şarkı mırıldan.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder