böyle dünyaperestliğim niye? bu kendimi bilmezliğim? bu öfkem? bu tiksinçliğim? bu yaz mevsimindeki gerginliğim?
yoksa "yolun yarısı gerginliği"mi ve yoksa vahyi hayatımdaki en yüksek rafa kaldırmış olmam mı? yoksa yine çıkıp birileri "facede gördüm, yine -evet yine ne oldu-" diceği için mi?
oysa gün doğuyor, oysa bebekler geliyor hergün dünyaya, oysa görmem gerekenler var daha, oysa ümit ekmeğidir müminin. oysa "umudunu kaybedenler ancak kafirlerdir" diyor vahiy. hepsine bin basar bir acı çekiyorum : acaba ben münafık mıyım?
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
-
İçimdeki acıyı tanıyorum. Uzun yıllardır içime çöreklenmiş olan o büyük acıyı. Kirpiklerimin enstrümanımın telleri gibi titreştiği o büyü...
-
Gezi programlarının en sevdiğim kısmı eve dönmek. İkincisi ise benden kalan izlenimleri yazıya dökmek. Herhangi bir kültür gezisinde, bana... -
'Werther'in acısında donma hali' Kara somun, adamın kalbinde bir...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder