Boğazımdaki düğüme
bir daha gelememesi üzerine
övgü....
Sıkıyor,
iğreti duruyor ellerim boğazımda
gözlerini kaçırmamandan anlıyorum
boşluk kıymete biniyor,
bir dalga sesi uzanıyor boynuma
dağ oluyor, zirvesine tırmanıyorum ömrümün
sığ sular uzakta kalıyor
üç nokta koyuyorum çantama
kullanılmamış, tertemiz
etraf maviye bürünüyor
gözlerim her yere izini bırakmış gibi.
acıtan her şeyin aslına dönmesi gibi,
hüzün de geriye dönüyor
zirvesinde ömrümün
nefesimin tıkanmadığı noktada
kendimi izliyorum,
dans ediyor.
