zaman diyorsun, tutmuyor ki ellerimden zaman ve şefkatin
ve yok, senin gibi gülümseyen ve her gün bir büyük his
dokunmak oluyorsun, kimselerde aramadığım,
tutunuyorum hayata, düşmesin kalbime sesin,
aşk damarlarımda öyle yakın
sen uzak olmayı seçenimsin
bir sebebi olmalı,
kalbime, bedenime, ruhuma uzak oluşunun
ve aynaya bakıp ağlamaklardan geçmeliyim
gamzeni seçmeli ve sonra oradan itibaren
üzerini çizmeliyim
evet, sevmekten vazgeçmek diyorum:
zaman alır. "zaman" olur, giderim.
